Op het perron van het metrostation Verrijn Stuartweg heeft de wind vrij spel. Voor de reiziger is dat niet altijd prettig, maar de Windmolen is er in zijn element. Het bovenste gedeelte van het kunstwerk bestaat uit 27 (3x3x3) metalen molentjes die vrijuit kunnen draaien. Dat doen ze niet alleen wanneer het waait, maar óók wanneer er een metro passeert.

Na zijn opleiding aan de Rijksakademie in Amsterdam begon Jos Wong Lun Hing in de jaren vijftig met het maken van abstracte, expressieve beelden. Eerst in brons, later ook in andere metaalsoorten. Zijn beelden zijn op veel plaatsen in Nederland te zien. Windmolen is een van zijn laatste abstracte beelden. In de jaren daarna krijgen menselijke vormen, emoties en bewegingen een steeds grotere plaats in zijn werk.